Airlie beach naar Clairview

Vanochtend lekker lang uitgeslapen, pas om 06:30u op. Na wassen, scheren en tandenpoetsen heerlijk ontbeten in de ochtendzon. Toch nog heerlijk koel en je ziet de wereld langzaam maar zeker ontwaken. Vogels beginnen meer en meer te zingen en mensen komen, de een wat meer dan de ander, als een duf konijn uit zijn grote vouwwagen of camper. Je ziet bijna geen tenten.
Na het ontbijt op ontspannende wijze de zaak ingepakt en richting ingang van de camping gereden. Wij wilden het voeren van de vogels gaan bekijken. Nou daar waar het vreetfestijn zou plaatsvinden was het een drukte van jewelste. Wat een kabaal, maar wel mooie exemplaren. Exact om 8 uur kwam een medewerker van de camping met twee bakken drab en verdeelde het eten over een houten driepoot. Ze werden gek alsof ze al weken niets hadden gehad, uiteraard goed geconditioneerd in de loop der tijden, schrokken en vechten om het aangebodene. Gekkenhuis.
Na afloop vertrokken richting Carmila een gratis kampeerplaats aan de kust. Onderweg zijn we in Mackay gestopt voor wat boodschappen en sim kaarten voor de telefoon. Het afhankelijk zijn van traag internet beviel absoluut niet. Geen punt bij Vodafone, zo geregeld. En ja hoor rap rapper rapst, als een komeet op de digitale snelweg. In Sarina hebben we van een voormalig medewerker van de rietsuiker fabriek een hele verhandeling gehad over het van rietsuiker tot ethanol proces. De man was heel enthousiast. Hij was minder enthousiast over Nederland. Koud, koud, koud, dan boodt hij ons nu iets beters aan. Lekker zonnig en warm weer.
Toen we aankwamen bij de strandcamping bleek dat we moesten betalen. Het wereld bedrag van ausd 10 per nacht. Het stikte van de zandvliegen en er werd gewezen op de nadrukkelijke aanwezigheid van krokodillen en haaien. Uiteindelijk besloten door te reizen naar Clairview enkele kilometers verderop. Daar aangekomen dachten we een niet zo'n leuke camping te hebben maar tot onze verbazing ziet alles er tip top uit. Wat verouderd maar schoon. Direct met de kont van de camper naar zee. Nog geen 40 meter van de vloedlijn af, heerlijk.
Later in de middag onze sportieve verplichtingen opgepakt, Carla 40 minuten en ik 8 km rennen. Het was wederom lekker warm. Ik heen over de weg terug via het strand, viel niet mee.
Uitpuffen, eten maken (Carla) en nu heerlijk met een bak koffie met de ruisende zee op de achtergrond en een zwoele bries mijmeren en de dagelijkse beslommeringen beschrijven.
Plan is, ja we blijven toch plannen, morgen naar Rockhampton te gaan. Daar schijnen ze iets met grotten te hebben en een emoe park. Ach ja je weet met ons maar nooit.
De wegen zij qua breedte te vergelijken met autowegen, de staat is redelijk maar verder gaat alles op rolletjes. O ja, dode kangoeroe 25 is gepasseerd, 1 dode slang, 5 dode reuzenpadden en een levende spin met een lijf van ongeveer 4 cm blauw grijs met gele lijnen over de zijkant.