Alice Spring 3 mei

Vandaag een geheel nieuwe dag, geen planning waar naar toe maar gewoon heerlijk wakker worden en kijken wat de dag gaat brengen.
Carla is eerst wezen rennen en na haar terugkomst, wat wel lang op zich liet wachten, heerlijk in alle rust ontbeten.
De hemel is bewolkt en er is de hele dag regen voorspeld. Alleen de regen wil niet komen en de temperatuur is aangenaam 21-22 graden. We zijn op weg gegaan richting Chandley Chasm. Dit ligt in het West Mc Donnel ranges gebied. Aan de andere kant van Alice Springs (AS) ligt East Mc Donnel ranges met een aantal bijzonderheden. De hoofdweg in de ranges is zo aangelegd dat veel bezienswaardigheden via een afslag te bekijken zijn. De weg West heeft een lengte van ongeveer 135 km naar het Westen, t.o.v. AS.
Het bijzondere van deze gebieden, West en Oost, is dat ze veelal in bezit zij van de Aboriginals, zou je hun gebied in/op willen moet je een aparte vergunning hebben. Chandley Chasm is een mooi stuk natuurgebied in het Westelijke ranges deel.
Nadat we de afslag hebben genomen moeten we ongeveer 15 km landinwaarts. Kom je bij de bezienswaardigheid, daar begint het geneuzel, Ausd 15/pp betalen voor 1,5 km wandelen. Nou dus niet. Zo bijzonder kan het nu ook weer niet zijn. Omgedraaid en de toch heel mooie weg weer terug gereden.
Je ziet overigens wel dat dit deel van Australië de toerist heeft gevonden en haar graag financieel in haar armen wil sluiten. Wil je iets zien moet je betalen. 
Verder is hier duidelijk een grotere aanwezigheid van Aboriginals, veel van hen lopen lummelend langs de straat alsof, zoals Carla aangaf, ze net hun weekbriefje hebben ingeleverd. Doelloos en leeg. 

Aansluitend aan Chandley Chasm, dus niet, zijn we verder gereden richting Ellery Creek Big Hole. Uiteindelijk weer 70 km verderop. Bij de afslag kwamen we vrij snel op een onverharde weg. De schokbrekers doen het goed hoor. Langzaam rijden en toch het gevoel hebben dat je heerlijk door elkaar wordt geschud. Bij aankomst bij de Creek de keuze tussen de camping of de picknickplaats. Dit is zo typerend Australië dat je bij bezienswaardigheden, wat toch vaak natuurschoon is, gewoon kunt kamperen. En dan nog zonder controle of inning van penningen. Vaak waar geen bereik van de mobiele telefoon is staat er ook nog een emergency phone,met zendpaal.
Alles blijft netjes, heel bijzonder en blijvend verbazend.
Dit is een geweldig stukje natuur. Zo sereen, groen, kalmerend en puur, ongelofelijk gewoon.
Na hier bijna door de vliegen uitgezogen te zijn zijn we weer vertrokken richting de doorgaande weg. De weg terug weer begonnen en af en toe een autowrak tegenkomend uiteindelijk op een heuvel, vanwaar je een geweldig overzicht hebt van de weg en de ligging van de vallei, de lunch genoten. In eerste instantie buiten met vliegen. Maar al snel het besluit maar binnen te gaan zitten. Maar ja daar werd het warmer en warmer. Dus snel opeten en rijden. Verkoeling door airco is dan heerlijk. Het was intussen al 28 graden buiten dus ja........
Autowrakken, Australiërs hebben daar volgens mij ook iets mee. Her en der in het land staan van die dingen. Achtergelaten zoals eerder aangegeven bij einde dienst maar ook uitgebrand of verongelukt. Ja we hebben vorige qeek een keer iemand gezien met vorkheftruck uit de bush komend met een autowrak op de heflepels. Bijzonder, heel bijzonder.
Na terugkomst in AS gemeld bij het bezoekerscentrum voor een stadswandeling voor morgen.
Boodschappen doen, komen we weer een voormalig Nederlandse tegen, vraagt ze of het bij ons niet gewoon is dat de cassiere de boodschappen inpakt, nee dus. Zij is als 10-jarig meisje met ouders vanuit Lisse vertrokken naar Nieuw-Zeeland en nu met haar man naar AS verhuisd. Waar we vandaan komen, uut Omm'n. Daarna terug naar de camping en heerlijk voor de camper, genieten van het mooie weer. 
Weer kip uit de zak en een bammetje.

Morgen gezond weer op, denk ik.