Flinders Ranges naar Port Augusta

Vandaag een geheel nieuw verhaal van de dag.
Op zich wel goed geslapen maar het was toch wel fris. Uiteindelijke een oplossing door goed tegen elkaar aan te kruipen en het dekbed over te doen. Vanochtend op tijd wakker rond een uur of 07:30. Hopla er uit en aan het werk. Ontbijten, opruimen en vertrekken. Het doel was om zo ver als mogelijk het park in te gaan. Dat is gelukt, zelfs zo goed dat we er op een gegeven moment weer uit waren. Veel wilde dieren gezien en mooie lookouts tijdens de rit opgezocht. Je ziet duidelijk de  kormvorming van dit mooie gebied. Op een lookout was een maquette neergezet waar je mooi rond om je heen de bergketen kon plaatsen in het gebied. Uiteindelijk doorgereden tot Blinman (einde van de wereld). Hier een bakje cappuccino gehad op een terras waarbij je je in Mexico zou wanen. Wel heerlijk koel. Dit dorpje was toch eigenlijk wel het einde van de doorgaande weg. Ook hier net als in veel etablissementen zijn er fototentoonstellingen waar de historie van het dorp of de omgeving geprobeerd wordt weer te geven. Als je dan kijkt met welk gemak we nu alles doen kan je alleen maar respect hebben voor deze mannen en vrouwen. Los van het minderheden verhaal hierbij.
Op de terugweg nog veel leuke dingen gezien die, zoals eerder gezegd, moeilijk weer te geven zijn op foto's. Het gaat dan vooral om de zogenaamde dips in de weg. Er zijn veel beken of zoals ze hier heten creeks die in het terrein lopen. De wegen zijn geasfalteerd maar ze lopen door de beken. Voordat je de beken doorkruist staat er vaak een bord met het opschrift Floodway. Dit geeft dan aan dat de weg bij hoog water mogelijk onder water staat. Gezien de vele rotzooi die links en recht bij en naast de wegen ligt gebeurd dit ook in de regentijden hier. Deze dips zij af en toe behoorlijk diep, zo diep dat je 3-4 meter naar beneden gaat en uiteraard ook weer omhoog. Dat zijn, ondanks dat je weet dat de weg gewoon doorloopt, best vreemde situaties. Je ziet gewoon even niets van de weg voor je. Alsof het gewoonweg ophoud. Met het bijbehorende vreemde gevoel in je maag.
We kwamen ook weer langs het dorpje waar we gisteren hebben koffiegedronken, zullen we daar eens gaan eten? Ja dus. 
Wij er naar binnen, ja hoor hij was er weer, meneer met zijn eigen uitvinding, rustig aan doen.
Nu bij hem besteld en heerlijk buiten gaan zitten en afwachten wanneer het bestelde wordt bezorgd. Hij kwam zelf naar buiten met de cappuccino. Hij kreunde wat, ik vroeg hem hard werken  of gewoon leeftijd.  Antwoord: beide. Er was voor hem duidelijk een aanleiding om er bij te komen zitten. Pakt een stoel en gaat op zijn gemak zitten. Hij had last van verstopte aderen in de benen en zou volgende maand worden geopereerd. Na nog wat heen en weer gepraat vraagt hij; are you dutch! Yes we are. Ok, goedendag, hoe gaat het. Wat blijkt, hij is als 13 jarige jongen van Rotterdam naar Australië gereisd. En zoals hij aangaf nog steeds supporter van Feijenoord. Ik woonde tegenover de kuip. Ondanks het gegeven dat hij al zo lang weg was spreekt hij goed Nederlands. Ja ik oefen vaak met Nederlandse gasten. Weer een zot iets. Je vindt ze overal die Nederlanders.
Na het nuttigen van de lunch,  kipwrap en een beefburger, verder gereisd richting Port Augusta. 
We wilden op een andere camping staan dan gisteren dus wij naar een andere zoeken. Leek wel Colditz, helemaal omgeven met golfplaten en daarboven prikkeldraad. Niet dus, weer naar de camping van gisteren gegaan. Daar aangemeld en een plekkie toegewezen gekregen.
Bakkie gedaan en de sportkleertjes weer aan. Ieder voor zich een stuk rennen. Na terugkomst heerlijk douchen en daarna de zojuist gekochte kip in de zak warm gemaakt in de magnetron. Nu afgewassen in de campkitchen en een heerlijk bakkie koffie als afsluiter van de dag. Buiten in korte broek en T-shirt dan wel jurkje. Wie wat aan heeft is een verrassing. 
Morgen naar het Noorden een vrij korte reis met waarschijnlijk hogere temperaturen. 
En vliegen