Fraser Island

Vanochtend om 04:59 wakker gemaakt door Carla. Gelijk uit bed om de wekker af te zetten. Heeeeeel zachtjes wassen, scheren en tandenpoetsen en aansluitend ontbijt. Heerlijk koel in de ochtend zoals verwacht. Nog voor zonsopkomst op weg naar de haven 18 km verderop. Bij de haven de gelegenheid gehad om een aantal foto's van de zonsopkomst te maken. Toen de kaartverkoop begon bleek dat Dave, spreek uit Dijv, niet aanwezig te zijn maar erger nog, wij niet aangemeld stonden. Maar de dame van de ferry riep, heel Australisch, no worries. Ondertussen geleerd dat dan ook maar niet meer te doen. Na het laten zien van de deposit voor eventuele schade ging het heel gemakkelijk. En inderdaad, twee kaartjes voor de ferry zonder te betalen. Bleek vaker voor te komen. Ik heb het gevoel dat in Nederland dan gewoon alsnog twee kaartjes gekocht hadden moeten worden met de mededeling; vraag maar terug bij de organisator.
Wij richting boot en nadat de auto's achteruit aan boord waren gereden de voetpadders erop (vooruit lopend). Heerlijk boven zitten in de saloon en 45 minuten wiegen op de golfjes. Hier bleek trouwens dat wel heel veel mensen van de wal werken op het eiland. De wereld aan mensen met rode en grijze t-shirts van Fraser Island.
Na aankomst op het eiland, hop in de bus en naar het verhuurbedrijf voor de uitgifte van de auto.
Na het bedrag van Ausd 306,- te hebben betaald en verschillende papieren te hebben ingevuld wij naar het eiland resort. Hier uiteraard weer na betaling een vergunning ontvangen zodat we de hele dag op het eiland mogen rijden. Hierna volgde een rappe uitleg door een Australiër die erg snel en binnensmonds uitleg gaf over 2 en 4 wielaandrijving, hoge en lage gearing en versnellingen. Voor wat betreft het rijden op het strand hadden wij geluk, na 09:30 en voor 16:30 mochten we op het strand rijden. Dit heeft te maken met de berijdbaarheid van de stranden tijdens vloed en eb.
Uiteindelijk zijn we vertrokken richting zandwegen. Gelijk vol met heuveltjes en kuilen. Naast mij zat iemand die erg bang was dat ik schade zou rijden. Nu ben ik wel degene die vaker schade rijdt maar deze keer ging het toch geheel crescendo. Nadat we de zandwegen achter ons hadden gelaten gingen we het strand op. Regelmatig kwam rechts van mij de waarschuwing: Niet in het water (dit alles in hoofdletters). Na een tijdje gevraagd of Carla misschien ook wilde rijden. Euh, jawel. Dus wisselen. De beer was los, heel snel reed iemand met een brede glimlach over het strand. Dit is leuk joh!!!! jeetje.
Hierna bestaat natuurlijk de kans op overmoed, want: links rijden, niet in het zeewater, oppassen voor dingo's, zoetwater kreken en uiteraard het opstijgen van sportvliegtuigen vanaf het strand. Doe ons dat maar eens na. Multitasken dus. Vandaar dat Carla het beter vond dat zij reed.
Dit strand, ook wel 75 mijl strand genoemd heeft een aantal interessante dingen in zich.
Een aantal restaurants, campings, een in 1935 aangespoelde ferry uit 1905, prachtige golven die uitnodigen tot zwemmen maar met een grote kans op een haaienbeet.
Uiteindelijk gekozen voor het bekijken van het gestrande schip. Onderweg een bakkie gedaan en ons verbaasd over de vele auto's die op het strand stonden bij een kreek. Bleek dit de Eli Creek te zijn. Hierin zit zoetwater wat richting oceaan stroomt maar die zodanig diep is dat er in gezwommen en gesnorkeld kan worden. Ook hier de ene auto nog groter dan de ander.
Daarna even geluncht en doorgereden naar Central station. Dit is een overblijfsel van de eerste bewoning door blanken van dit eiland. Zij hebben met behulp van Aboriginals een houtvesterij opgezet en paden aangelegd. Van hieruit is ook het besef ontstaan, met name door een beroep hierop door de Aboriginals, tot het behoud van  tropisch regenwoud op het eiland.
Daarna ons verbaasd over de grote All-terrain bussen met toeristen die af en aan reden om allerlei zaken te bekijken.
Aansluitend naar het Mackenzie meer gegaan. Dit is het grootste zoetwatermeer, van de meer dan 40 meren die op het eiland zijn. Dit water is ontzettend mooi helder om te zien. 
Daarna richting verhuurder om de auto in te leveren. Nog even aftanken en klaar. Kost een liter diesel in Australië gemiddeld Ausd 105,9 hier Ausd 185,9 dus...... de portemonnee trekken of eigenlijk de creditcard. Heel veel plezier gehad en mooie dingen gezien.
Auto ingeleverd en rustig teruggelopen richting de haven om de boot van 17:00 te halen. Helemaal gelukt en rond 18:00 ons gemeld bij Domino Pizza en nu heerlijk op de camping bij de camper. 
Mooie dag maar toch wel een beetje moe. Goed gepland deze dag trouwens.

O ja, men waarschuwde voor dingo's, Dat zijn wilde  honden die op het eiland leven. Niet gezien dus.