Melbourne naar Apollo Bay

Vandaag een bijzondere dag, eigenlijk weinig meegemaakt maar toch voldoende om iets op digitaal papier te zetten.
Vanochtend na ontbijt heerlijk de camper aan kant gemaakt. Vuilwatertank en poepdoos geleegd, de schoonwater leeg gemaakt en weer netjes afgevuld. De binnenkant uitgesopt en klaar. Miep Kraak is duidelijk langs geweest. Er was overigens wel een duidelijke rolverdeling, vrouwtje binnen mannetje buiten. Sorry.

Nadat we op weg waren nog eens nagebabbeld over het bezoek aan Melbourne. Hoe groot die stad eigenlijk is en hoeveel bedrijvigheid op een zondag in de winter. We besloten niet met de ferry over te steken maar dwars door Melbourne te gaan reizen. Verder waren we benieuwd hoe de doorstroming zou zijn vandaag. De spoorzoeker riep opeens dat we door een trafficjam (verkeersmarmelade) wel 3 minuten vertraging zouden hebben. 
Leg dat maar eens uit aan mensen die in Nederland rijden op de A10, A20 of bij Keerensheide. Miljoenenstad en wel 3 minuten vertraging. En ja hoor met een redelijke snelheid door Melbourne (M1). Uiteindelijk komt de auto opeens met de mededeling dat je geen olie mag bijvullen met draaiende motor. Gaat ook moeilijk als je ongeveer 97 km/h op de snelweg rijd, vreemd. Een tijdje later toch maar even een parkeerplaats opgezocht en voor de zekerheid alles in het motorcompartiment gecontroleerd. Alles klopt maar de melding blijft in beeld, overigens buiten de mededeling om dat de grote beurt met meer dat de 4500 km is overschreden. Motormanagement niet bijgewerkt na de reguliere beurt dus. Trouwens een echte Duitse camper, alles in het duits i.p.v. engels wat je zou verwachten in Australië. 
De trouwe lezer zal ook weten dat er vandaag weer iets m.b.t. de koelkast gedaan zou worden. We zouden inderdaad teruggebeld worden maar dat was tot 10:30u niet gelukt. Wij dus bellen. Met de excuses dat ze nog niet gebeld hadden. Maar de dame was even niet te bereiken, ze zou een mailtje sturen met een terugbelverzoek. Dat heeft maximaal 13 minuten geduurd of mevrouw belde ons. Waar we waren, of de reis voorspoedig verliep en waar we vanmiddag zouden zijn. Kon ze omzien naar een reparateur. We gingen naar Apollo Bay dus zij zou gaan zoeken en ons later terugbellen waar we moesten zijn. Nogmaals excuses dat ze niet had gebeld en nog een heel prettige reis. En ja hoor enige tijd later weer de vriendelijke dame aan de lijn, morgen zou in Portland een bedrijf de tijd hebben om onze koelkast weer te fixen. Ok dan dus gelijk voor morgen de volgende tussenstop geregeld, Portland dus.
Wij op naar de Great Ocean Road (GOR). Na Melbourne de afslag genomen. Slingerend langs de mooie kustlijn, bochtig dat wel en met veel road work ahead, oftewel werk in uitvoering. Ze hadden ons er al voor gewaarschuwd in het boekje van Anke en Wiebe dat we mogelijk een levende Koala zouden kunnen tegenkomen. Potverdorie Carla spot er 1 in een boom, relaxed op een tak zittend. 
Ergo; er bestaan dus levende Koala's in het wild die netjes op je zitten te wachten.
Verderop een mooie camping gevonden tegen een berghelling aan waarbij we uitkijken op de oceaan. De camper zodanig neergezet dat als we morgenochtend bij het wakker worden en de achterdeuren opendoen we een wijdse blik hebben op de oceaan.

Later vanmiddag nog even wezen hardlopen. Zelfs op het strand worden dieren doodgereden of zo. Een dode zeehond en die was niet van gisteren, hij stonk, niet normaal.
Vanavond een pizza gegeten in een restaurant. Het bestellen ging als volgt.
We zaten eerst buiten, komt een ober naar ons toe. Of we willen bestellen, ja. Wij moesten dan even naar binnen om te bestellen. Hm, ok. Wij naar binnen, daar was het iets aangenamer, dus wij zitten. Wijst diezelfde ober nogmaals naar ons dat we naar een kassa moeten, oooooo.
Ik naar de kassa, graag een 9 en een 11'' pizza en 2 Zero coca cola. Pizza kunt u hier bestellen maar het drinken moet u naar de andere kant van de zaak. Dus ik reken 2 pizza's af en naar de andere kant van de zaak. 2 coca cola graag, geen probleem hoor, met ijs ja graag en 1 met een schijfje limoen. Hij doet in het eerste glas een schijfje limoen en pakt een volgende voor het 2e glas. Wat doe ik verkeerd. Nee, nee maar 1 limoen. Uiteindelijk afrekenen en terug naar de tafel. Zit daar iemand met een big smile. Zegt ze lachend: wat grappig dat je iedere keer heen en weer moest lopen. Stom systeem hier. Je komt wel aan je beweging hier. Lekkere pizza trouwens. Aansluitend naar de camping en nu, met een bakkie pleur aan tafel een epos opmaken.